Κάθε γυναίκα, που είχατε γνωρίσει στη ζωή σας, που ίσως σας είχε αποδεχτεί, που μπορεί να σας είχε απορρίψει ακόμα και να είχε αδιαφορήσει.. Κάθε μία, που είχατε θαυμάσει, διεκδικήσει, […]

Κάθε πένθος, απώλεια και ήττα, ακόμα και όσα απερίσκεπτα αφήσαμε να χαθούν για πάντα, διεκδικούν χρόνο από κάθε επόμενη μέρα της ζωής μας, ως καημοί ή ως σκέψη ή ως […]

Θέλουμε ανθρώπους που πρώτα διακρίνουν το καλό σε κάθε τι και στο σκοτάδι ακόμα και έπειτα το κακό και το ανάποδο με σύνεση αλλάζουν. Που δε σκώπτουν, ειρωνεύονται και διακωμωδούν, […]

Σε εκείνες, που ήδη ηττημένες από το θλιβερό τέλος τους ξαναζούν δανεικές αυγές, τρυπώντας των μελλοντικών πόθων τις φλέβες. Και καθορίζοντας το εύρος των προσχημάτων μας σε κάθε νέα γνωριμία […]

Αν, όταν θα έχεις φύγει, απομείνει η μνήμη σου ορφανή, έκπληκτη να περιφέρεται στον θρήνο όσων σε λατρεύουν, Αν στις αναφορές τους λιγοστεύεις, μέχρι και τούτοι αύτανδροι με την ιστορία […]

Κάθε φορά, που ήθελε ο Θεός να ελαφρώσει τους ανθρώπους, ξεχνούσε τα σοβαρά και τα ασήκωτα και έπεμπε τα πιο πορφυρά δειλινά, εκείνα που συνωμοτούν με τους καημούς και τους […]

Φρουρούν ακλόνητες οι λίμνες τα μυστικά των ποταμών…Και του νερού τις ορεινές τις μνήμες στα βάθη σαβανώνουν, την ακινησία ως αντίτιμο απαιτώντας. Σαν άβυσσος στο υποσυνείδητο, που για φυλαχτά διαιωνίζει […]

Υπάρχουν κάποιοι καπηλευτές των ιδιοτήτων τους και παραχαράκτες των αδυναμιών τους, που δε διστάζουν να επικαλεστούν νόσημα, αναπηρία, μειονεξία ή κακοδαιμονία, για να κερδίσουν θέσεις, να εκλεγούν σε αξιώματα, να […]

Κι αν σταλάξεις, από απόγνωση ή απροσεξία, μια σταγόνα μόνο γνώσης στο ποτό μέσα του έρωτα ή αντίληψη στα χείλη της με τα χρόνια κερδισμένης, φαρμάκι γίνονται και τίμημα, που […]

Όταν νιώθεις την απρόσμενη, ανοίκεια θλίψη, το πορφυρό εκείνο βασίλεμα της ομορφιάς, καθώς στο πένθος δύει, Όταν καταρρέει ο λογισμός σε επώδυνους, μα σαν θυμιάμα ευωδιαστούς ουρανούς, που στην επήρεια […]

Κι όταν θα μοιάζουν οι μνήμες μας με παιδιά, ασφυκτικά ντυμένα σε ασήμαντα πανηγύρια, Και ερειπωμένες οι εμπειρίες μας θα ασθμαίνουν, σαν παλιά ξενοδοχεία, ψευδαισθήσεις παθών που είχαν στεγάσει, Όταν […]

Η ηθική μιας κοινωνίας μοιάζει με την αρμονία, που επιτυγχάνει το κοινό της συναυλίας, όταν τραγουδά: Όλες οι αποχρώσεις των ήχων, ορθές και παράφωνες, βαθύφωνες, βαρύτονες, μεσόφωνες και υψίφωνες αναμιγνύονται, […]