Προσπαθήστε να μοιράσετε την αγάπη, σε πρόσωπα, στιγμές, καταστάσεις ή μνήμες και θα τη δείτε να ασφυκτιά, να αντιστέκεται, να αναδιπλώνεται, να αλλάζει. Γιατί, ουράνια καθώς είναι, ενιαία και καθολική, […]

Και τώρα, που με την τόση φρόνηση και αυτοπεποίθηση κάθε σειρήνας θα έπρεπε να αποστρεφόμαστε το μαγνητισμό και τη λαγνεία, περισσότερο από ποτέ, ελάχιστο κάλλος και ψήγματα σαγήνης αρκούν, για […]

Απέναντι η Μικρά Ασία, μια πατρίδα και μια στεριά, που απλώνεται αδιάκοπη μέχρι τις εσχατιές της Κίνας. Και απο την απεραντοσύνη αυτή να σε χωρίζει μόνο το θαλάσσιο στενό της […]

Στράτος Παπάνης Όλοι, έρχεται η στιγμή, που δίχως να το καταλάβουμε, έκπληκτοι κι απροετοίμαστοι, αρχίζουμε να παραπαίουμε προς τον απρόσμενο Γολγοθά μας, δίχως κανένα Πραιτώριο ή Καϊάφας να τον προοιωνίζει.Μα […]

Οι συμφορές των άλλων γκρεμοί που απειλούνε. Από γέφυρες ψηλές και διαζώματα κοιτάμε προς τα βάθη, Άλλοτε με ιλίγγους, μα κάποτε με δέος και με τρόμους, Κι άλλοτε με έπαρση […]

Οι άνθρωποι που αγαπήσαμε ήταν τοπία. Άλλοτε με αυταπάτες ανθισμένα κι άλλες φορές για σπορές, που δεν ξέραμε τι θα καρπίσουν, οργωμένα. Όμως σε τούτα τα μέρη μας επιστρέφει η […]

Το πέρασμα σας από τη γη, η οικουμένη ολόκληρη δε θα μπορεί κάποτε να το χωρά ή να το αφηγείται. Γιατί δε θα αρκεί το χώμα να ενσαρκώνει τις πράξεις […]

Στον τόπο αυτό η ομορφιά παραπλανούσε παρά εξιλέωνε με την αθωότητα της. Ακόμη και τα σύννεφα διαλαλούσαν με χρώματα τα ειδύλλια των ανθρώπων, αλλά η αθέατη πάνω πλευρά τους με […]

Όταν η θλίψη περισσεύει στον κόσμο, προστάζει ο Θεός τα σύννεφα νασκεπάσουν τη γη και τους καημούς, ανάλαφρα σα χάδι μητέρας, απαλά σαν αποκαμωμένη ικεσία και έπειτα να Του τα […]

Τα σύννεφα κουβαλούσαν τη σοφία των τοπίων, που διάβηκαν και έσερναν τους καημούς, των ανθρώπων και των πλασμάτων, που ψηλάφησαν από τα ύψη τους. Τους πρόσθεταν σχήματα και μορφές, τους […]

Πόσο συνυφασμένη είναι η ομορφιά με τη φυγή… Σε τέτοιο σημείο, που ακόμα και κάποια από τα πιο λαμπερά γίνονται υπέροχα, επειδή δε θα τα ξαναδείς… Στράτος Παπάνης