Δυστυχώς μπορεί η κοινωνία να μην περιχαρακώνει με πρόδηλους τρόπους την ευτυχία, καθορίζει όμως τους ορισμούς και τους προσδιορισμούς της και επομένως οριοθετεί τον αγώνα των ανθρώπων για την απόκτηση […]

Σελήνη είναι ο έρωτας, όταν αναλογίζεται τον εαυτό του, χωρίς εξιδανικεύσεις και μελίσματα. Λυκόφως των χαμένων, την ώρα που δύουν στη θύμηση των ανθρώπων. Σκιά κάθε αρχής, που έχει προμαντέψει […]

Οι άνθρωποι που μας ερωτεύτηκαν, εκείνοι, που για χάρη τους ούτε μια αντιφεγγιά πόθου δεν προσποιηθήκαμε πως είχαμε φυλάξει, έρχεται στιγμή που ανασταίνονται, σα νοσταλγία, σαν αδικία ή σαν σπαταλημένη […]

Οι μόνοι νεκροί εδώ μέσα είναι ο χρόνος και το Εγώ. Ίσως και εγώ. Μοιράζομαι μαζί τους μια ιδιότυπη παράλληλη πραγματικότητα, ένα ενωτικό παρόν: Είμαστε τώρα εδώ, όλοι μαζί στον […]

Όσο πιο καθαγιασμένος είναι ο ναός, της γνώσης, της θρησκείας, της πολιτικής, τόσο περισσότερο εξαχρειωμένα είναι τα ζιζάνια και οι ξενιστές, που τον παρασιτούν. Όσο πιο βαρύγδουπες οι λέξεις, που […]

Μύθοι, ιστορίες, θρύλοι, διηγήσεις, ήθη και έθιμα αποτελούν τα άτυπα στοιχεία κάθε έθνους, που επιθυμεί να διαιωνίσει στο χρόνο την ταυτότητα, τη συνεισφορά και το στίγμα του. Όχι για να […]

Ψηλά μου έμαθαν πως βρίσκονται οι αξίες. Στα δύσβατα σε προσμένει το τέλειο, τα ιδανικό. Αισθήσεις απρόσιτες και κόσμοι μαγεμένοι. Αέναοι πόθοι, δοξασίες λυτρωτικές Εκεί, πάνω από όλους, όσα πρέπει […]

Εξαπατά προσποιούμενο πως είναι η μόνη πραγματικότητα. Παρασύρει, καθώς μοιάζει αμετάβλητο, σταθερό, απαιτητικό, αδιαπραγμάτευτο και ενιαίο. Αιτία και αποτέλεσμα, τιμητής του παρελθόντος και προάγγελος του μέλλοντος, επιβάλλεται ως αλήθεια, που […]

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους, που νομίζουν πως θα ζήσουν για πάντα, επειδή πρόσκαιρα η ζωή τους θάμπωσε με ελάχιστα ψιχία ισχύος.. και σε εκείνους που εζήλωσαν την μωρία τους και […]