Στράτος Παπάνης Όλοι, έρχεται η στιγμή, που δίχως να το καταλάβουμε, έκπληκτοι κι απροετοίμαστοι, αρχίζουμε να παραπαίουμε προς τον απρόσμενο Γολγοθά μας, δίχως κανένα Πραιτώριο ή Καϊάφας να τον προοιωνίζει.Μα […]

Οι συμφορές των άλλων γκρεμοί που απειλούνε. Από γέφυρες ψηλές και διαζώματα κοιτάμε προς τα βάθη, Άλλοτε με ιλίγγους, μα κάποτε με δέος και με τρόμους, Κι άλλοτε με έπαρση […]

Οι άνθρωποι που αγαπήσαμε ήταν τοπία. Άλλοτε με αυταπάτες ανθισμένα κι άλλες φορές για σπορές, που δεν ξέραμε τι θα καρπίσουν, οργωμένα. Όμως σε τούτα τα μέρη μας επιστρέφει η […]

Λίγοι μόνο το γνωρίζουν. Ίσως κάποια παιδιά και εκείνες οι ψυχές, που λίγο πριν πετάξουν, ντύνονται τα ρούχα της παιδικότητας, αποδιώχνοντας την οίηση και τα προσχήματα. Μερικοί λένε πως και […]

Στον τόπο αυτό η ομορφιά παραπλανούσε παρά εξιλέωνε με την αθωότητα της. Ακόμη και τα σύννεφα διαλαλούσαν με χρώματα τα ειδύλλια των ανθρώπων, αλλά η αθέατη πάνω πλευρά τους με […]

Τα σύννεφα κουβαλούσαν τη σοφία των τοπίων, που διάβηκαν και έσερναν τους καημούς, των ανθρώπων και των πλασμάτων, που ψηλάφησαν από τα ύψη τους. Τους πρόσθεταν σχήματα και μορφές, τους […]

Κι αν καταντήσαμε νομάδες του έρωτα και τόσες φορές επαίτες του, δεν ήταν από ηδονή ή ατολμία ή επιλογή ή έστω από συγκατάβαση, αλλά επειδή μας φανερώθηκε πελώριος για μια […]

…Γιατί κάθε υπέρβαση τρέφεται με την διακύβευση όσων αγαπάμε… Κατάπινε η καθημερινότητα τα όνειρα, καθώς βαρυγκομούσαν, γιατί δεν ήξεραν πως κανονικές ονομάζαμε τις μέρες, που δεν είχαν ακόμη υποψιαστεί το […]

Όσα ζείτε, όσα νιώθετε, όσα θυμάστε, όσα με στη θαλπωρή της σκέψης αναστοχάζεστε, όλα συμβαίνουν, για να αποτελέσουν στίχους στη ραψωδία της δικής σας ύπαρξης μέσα στο αχανές της ανθρωπότητας […]

Σκέψεις με αφορμή έναν αγιασμό Ευστράτιος Παπάνης Ο καθαγιασμός της εκπαίδευσης βασίζεται στην άρση των αντινομιών της. Η ανάγκη για ριζική αλλαγή διαφαίνεται από τη σχέση της με την κοινωνική, […]

Μας ξάφνιαζαν, τα σχήματα, τα χρώματα, οι χορδές, οι λεπτομέρειες, οι λαβύρινθοι της απρόβλεπτης και ανάγλυφης ύλης. Δονήσεις τα δευτερόλεπτα μας στροβίλιζαν στους τυφώνες του χρόνου, στα παιχνιδίσματα του ελάχιστου […]

Ευστράτιος Παπάνης Νομίζαμε πως ταξιδεύαμε, όμως οι άνεμοι της ψυχής πάντα στα πρώτα λιμάνια της νεότητας μας επέστρεφαν. Μα τι παράξενο: Όλα όσα μας αποχαιρετούσαν στον γεμάτο όνειρα απόπλου, καθώς […]

Κάποια βιβλία δεν γράφονται για να διαβαστούν από τους ζωντανούς. Έτσι, αν μη τι άλλο, απελευθερώνονται από κάθε φιλοδοξία για αποδοχή, για θαυμασμό για κριτική, για διάδοση ή κέρδη. Ούτε […]