Κι ενώ τίποτα δεν το προμήνυε, καταμεσής του Ιουλίου, το χώμα, οι τοίχοι, τα δέντρα, οι καρδιές ρούφηξαν το λιοπύρι και άρχισε να δροσίζει τόσο, που σαν χειμωνιάτικη η νύχτα έφτασε..Είναι που το φως λιγοστεύει, μου είπες, ήδη μια ώρα από τον Ιούνιο, ανεπαίσθητα, λαθραία, μέχρι να είναι αργά και το φθινόπωρο, απρόσκλητο, να μας ξεβράσει στην καθημερινότητα. Σαν κάτι […]

Εάν με τη θέλησή σου παραμένεις αμύητος, μην ταξιδέψεις ποτέ στη Λέσβο. Το νησί γίνεται αδιάφορο για εκείνους, που τα τετριμμένα αναζητούν, κουραστικό για όσους προγραμματίζουν διακοπές χαλάρωσης και εχθρικό για τα πλήθη, που αδημονούν για μέρες αναψυχής, σύμφωνα με τη μόδα.Στη Λέσβο δεν βρίσκεις ομοιομορφία και γαλήνη και τοπία γνώριμα. Η γη κι ο ουρανός δε σου φανερώνεται χωρίς […]

Κάποιοι άνθρωποι, κάποιοι στόχοι, κάποιες αυταπάτεςΜοιάζουν με το νησάκι που δεσπόζει στην ακτή.Τόσο κοντινό, που με μια ανάσα νομίζεις πως θα φτάσεις.Μα σαν ξεθαρρέψεις και βγεις στο μέσο της διαδρομής, κουράζεσαι, λιγοψυχάς, οι αντοχές βουλιάζουν. Και τότε πεισμώνεις, βρίσκεις δύναμη απρόσμενη, πίσω δεν κοιτάς. Το γόητρό σου η απόσταση δεν θα καταβάλλει .Κάποτε εξαντλημένος φτάνεις και αντικρύζεις βράχια ρημαγμένα από […]

Δεν ξέρω πώς οι γυναίκες αρκούνται σήμερα σε λιγότερη λατρείαΑπό κάποιον που τις παρατηρεί και απομνημονεύει τις συνήθειες τους, χωρίς εκείνος να γίνει τέτοια, αλλά ανά πάσα στιγμή μπορώντας να τις ανατρέψειΑπό έναν που αποστηθίζει την ιστορία τους, για να βρει τις απαρχές του δώρου που κέρδισε και τις αφορμές της ομορφιάς τουςΑπό αυτόν που στα αντικείμενα βρίσκεται του μικρού […]

(οὐχ ὑμᾶς δαίμων λήξεται, ἀλλ᾽ ὑμεῖς δαίμονα αἱρήσεσθε)Κάθε πρωί, που ξυπνάτε νομίζοντας πως η καθημερινότητα είναι για σας μοίρα, το πεπρωμένο διαλέγει τις ασήμαντες λεπτομέρειες της μέρας, που κάποτε θα ορίσουν τις διαδρομές σας.Κι επειδή πολύ σημαντικό είναι για τους ανθρώπους να πιστεύουν, ειδικά οι νέοι, οι υπερφίαλοι, οι ρασιοναλιστές, οι αφελείς πως διαφεντεύουν την ύπαρξή τους, η Λάχεσις μεριμνά, […]

Ψυχές ζωντανές οι λέξεις: Μια ιστορία κουβαλούν στους αιώνες και μνήμες και εκφορές και πολιτισμούς από καιρό χαμένους.Μουσική οι τύποι τους, οι πτώσεις, οι εγκλίσεις, οι χρόνοι. Νότες και συγχορδίες αρμονικές οι έρωτες, που ο ήχος τους ενσάρκωσε. Συγγένειες τα συνώνυμα και σόγια τα ομόρριζα κατηγορίες και οικογένειες αλληλέγγυες. Κραυγές οι καταβολές τους, ταπεινές, σαν το έκπληκτο του πρωτόγονου πρρρ […]

Οι μεγάλες αξίες και τα ιδανικά τα υψηλά, καταρρέουν από τις ευτελείς λέξεις και τα ανάξια έργα της μέρας.Τα συναισθήματα τα σαρωτικά προδίδουν την ορμή τους, όταν πρέπει να γίνουν απόφαση.Ακόμα και οι πράξεις θυσιάζουν ξεδιάντροπα το νόημα μπροστά στα αδιέξοδα των σκοπών τους.Όλα όσα αποκάλεσα σπουδαία, ποτέ δε λησμόνησαν τη χωμάτινη απαρχή τους.Κι αν αθάνατο είναι εκείνο, που από […]

Όταν εκείνοι που σε έφεραν στον κόσμο φεύγουν, το σύνδεσμο με τον κόσμο, που άρρηκτο νόμισες, μαζί τους παίρνουν. Στο χώμα τις δικές σου ρίζες κουβαλούν οι αγαπημένοι, που χρόνια πριν, στο χώμα της γέννησης με φροντίδα είχαν αποθέσει.Ξεριζωμός ο θάνατος σαν τίναγμα απριλιάτικου λουλουδιού από τη γη που το ομορφαίνει. Μαρασμός, που με τον αναπάντεχο μετεωρισμό και την ψευδάισθηση, […]

Υπάρχουν άνθρωποι που ετεροκαθορίζονται και άλλοι που τον εαυτό τους ως σημείο αναφοράς για την ερμηνεία του κόσμου έχουν.Οι πρώτοι συνήθως επικαλούνται το συναίσθημα και οι υπόλοιποι τη λογική. Οι μεν μιλούν για σχέσεις, επικοινωνία, αλληλεπιδράσεις και οι δε για αξιακά συστήματα, θεσμούς, σχέδια, στόχουςΕπίτευξη η βάση της αυτοεκτίμησης για την μια ομάδα, αρμονία και ισορροπία για την άλλη. Πίσω […]

Η γιαγιά στο μπαλκόνι κλαίει, ενώ σταυρώνει από ψηλά το αυτοκίνητο των παιδιών, που φεύγουν. Χριστουγεννιάτικα κουρέλια με τη λησμονημένη αίγλη έχουν μπλεχτεί στο δέντρο, που σκαρφαλώνει να κυριεύσει το σπίτι. Βράδυ στην Ιτέα και ο άνεμος εκδικητικός.Μπροστά μου το ταξίδι μακραίνει από τους παράδρομους της σκέψης. Κι έξαφνα όλοι οι αποχαιρετισμοί και οι ήττες αντηχούν στο αντίο εκείνο της […]

Μέσα στον τομογράφο ένα λαμπάκι ανάβει. Το βλέμμα πέφτει στη γυαλιστερή επιφάνεια. Ο ακτινολόγος φεύγει βιαστικός από το δωμάτιο.Τον άκουσες να ψιθυρίζει καλή τύχη, μα λίγο πριν αρνήθηκες να βγάλεις το σταυρό από το λαιμό, αφού εκεί έχεις εναποθέσει την ελπίδα για το αποτέλεσμα. Ο μικρός καθετήρας σε φοβίζει περισσότερο.Ένας υπόκωφος θόρυβος. Το μεταλλικό στεφάνι αρχίζει να περιστρέφεται. Σιγά στην […]

Όλοι εσείς που: αισθάνεστε ότι προσφέρετε τα πάντα σε κάποιους, αλλά εκείνοι δεν τα εκτιμούν, μήπως ήλθε η στιγμή να αναρωτηθείτε, αν αυτά που δίνετε με τόσο μεγάλη ένταση, πραγματικά δεν τους ενδιαφέρουνΑλλά κι αν τους ενδιαφέρουν προτιμούν μια άλλη μάρκα κι όχι τη δική σαςΌλοι εσείς που:ψάχνετε τον εαυτό σας, τα συναισθήματα, τα θέλω σας, μήπως είναι καιρός απλώς να […]

Είναι φορές που ο Θεός διαλέγει να κρύψει τον πλούτο της ψυχής σε αταίριαστες μορφές και παράξενα του προσώπου χαρακτηριστικά, έτσι που ο αναζητητής του κάλλους και του σπάνιου να παιδευτεί, πριν τον ανακαλύψει.Γιατί τα πολύτιμα σεντούκια του Δημιουργού και οι κρύπτες του όμορφου στους ανθρώπους περνούν απαρατήρητα, αν δεν εξασκηθούν από νωρίς τους σκοπούς και τα τερτίπια της θέλησής […]

Ο τόπος των χαμένων ευχών είναι μια μικρή γωνιά στην ιστορία και ένας αθέλητος αναστεναγμός στην καρδιά μας.Είναι η θλίψη στη χαρά, ο φόβος, καθώς ψελλίζουμε ‘και του χρόνου’, η νοσταλγία όσων ξεχάσαμε, παρά τις αναπνοές, που κάποτε αφιερώσαμε γι αυτούς. Είναι ο εαυτός μας, που δεν έγινε, και οι άνθρωποι, που η αγάπη δεν ήρκεσε να σταματήσει τη φυγή […]

Πώς έτσι είναι καμωμένα, ώστε η εμπειρία, η σοφία και η σύνεση να υποκλίνονται υποτακτικά μπροστά σε ένα αύθαδες γέλιο της νεότητας. Ποια πόλη νομίζαμε πως οχυρώναμε με τα τείχη τα αραχνοΰφαντα της λογικής.. Πώς τόσο παράφορα είμαστε διατεθειμένοι να επαναλάβουμε τα λάθη, που κάποτε μέσα από τον πόνο, μας έμαθαν τι θα πει ζωή; Ειδικά τώρα, που οι καιροί […]