Κάποια βιβλία δεν γράφονται για να διαβαστούν από τους ζωντανούς.

Έτσι, αν μη τι άλλο, απελευθερώνονται από κάθε φιλοδοξία για αποδοχή, για θαυμασμό για κριτική, για διάδοση ή κέρδη. Ούτε περηφανεύονται ότι περιγράφουν, ερμηνεύουν, προβλέπουν, τέρπουν, διδάσκουν, ερευνούν ή επηρεάζουν. Εξάλλου, η αλλαγή της συμπεριφοράς είναι η μόνη πραγματική και μετρήσιμη μάθηση και η καθημερινότητα την επιβάλλει με την ανάγκη, τα κίνητρα, την προσαρμογή, την επιθυμία και την έλλειψη. Κάποια βιβλία δεν είναι παρά μια ύστατη προσπάθεια να διατηρηθούν στα επίγεια εμπειρίες ανθρώπων και γενεών, που ενέδωσαν στην υπόσχεση της αθανασίας. Ένας απλός φόρος τιμής σε όσα βίωσαν, αισθάνθηκαν, πίστεψαν, πόθησαν και ορθά ή εσφαλμένα επέλεξαν. Μια ταπεινή αναφορά σε όσα τους ταξίδεψαν, τους εξέγειραν, τους εξαπάτησαν ή τους έκαναν να αισθάνονται μοναδικοί και ανεξάληπτοι. Μια αναβολή της λησμοσύνης και μια νοσταλγική αναβίωση, μέχρι να τους συναντήσουμε ξανά.

Ο θάνατος, ο έρωτας, η ποίηση, η ψυχολογία της καθημερινότητας και η τέχνη είναι τα θέματα με τα οποία καταπιάνεται το βιβλίο αυτό, έτσι όπως τα έζησαν κάποιοι, που σήμερα δεν είναι δίπλα μας. Οι προαιώνιες δυνάμεις, που κινητοποιούν και νοηματοδοτούν τη ζωή και τοποθετούν τις ψηφίδες στην ανθρώπινη περιπέτεια.

Οι έννοιες και οι λέξεις έχουν πηγές προαιώνιες- κάποιοι λένε πως υπάρχουν ανεξάρτητα από τον άνθρωπο, γιατί αναβλύζουν από τους κόσμους των ιδεών, που δε χρειάστηκαν καμιά μεγάλη έκρηξη ή αιτία, για να περικλείσουν τα πάντα. Έτσι, όταν αρχίζουν να ρέουν στις φλέβες μας, φέρουν μαζί τους τα ιζήματα του αρχέγονου πνεύματος, τα συναισθήματα, τις εμπειρίες και τις μύχιες σκέψεις όλων των γενεών και την ανυπομονησία των μελλούμενων. Το πέρασμα του χρόνου, ακόμα κι αν πρόκειται για παραίσθηση, κάνει τις έννοιες σοφότερες, αφού προσθέτει την αγωνία ολοένα και περισσότερων πλασμάτων, το μόχθο των αιώνων, το σκίρτημα κάθε νέας γέννησης, το μένος του θανάτου, που αντιμάχεται την ανάσταση. Όσο τελειώνονται αυτές, τόσο ωριμάζει και ο άνθρωπος, που μοχθεί με τη σκέψη και το λογισμό να τις φέρει στα μέτρα της γης και της ύλης. Μα υπάρχει για τον καθένα μας μια αδιάρρηκτη σχέση με όλη αυτή τη μυστική έξαψη, ένας ομφάλιος δεσμός, που συστηματικά ή σαν έμπνευση και αγάπη μας μυεί και μας καθοδηγεί στους μυστικούς μαιάνδρους και τις ατραπούς των ιδεών. Για κάποιους αυτή είναι μια στιγμή ή μια εσχατολογική κατάσταση, μια χαρά ή ένα πένθος, μια ενόραση ή η επιστημονική έρευνα, μια αποκάλυψη ή ένας γρίφος. Για μένα ήταν ένα πρόσωπο, αγαπημένο πέρα από κάθε αγάπη, που με μύθους, διηγήσεις, ποίηση, γνώση και ευαισθησία με σύστησε στον κόσμο των ιδεών και της αλήθειας. Μέχρι που χάθηκε μέσα σε αυτόν για πάντα

Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο στη μητέρα μου

Το παραμύθι μιας ανάμνησης

Εάν θέλετε να το αποκτήσετε δωρεάν στην ψηφιακή του μορφή μαζί με δυο τεύχη του περιοδικού Σύγχρονη Κοινωνία Εκπαίδευση και Ψυχική Υγεία συμπληρώστε το εμαιλ σας εδώ

https://bit.ly/3vNf7zF

Για να μαθαίνετε για τις δωρεάν επιμορφωτικές δράσεις εγγραφείτε εδώ:

https://psichologiagr.com/

Ευστράτιος Παπάνης