Σελήνη είναι ο έρωτας, όταν αναλογίζεται τον εαυτό του, χωρίς εξιδανικεύσεις και μελίσματα.

Λυκόφως των χαμένων, την ώρα που δύουν στη θύμηση των ανθρώπων.

Σκιά κάθε αρχής, που έχει προμαντέψει το τέλος της

Νεροσυρμή, που κατόπτρισε μια νύχτα τη φρίκη των νεκρών, ενώ αγαπήθηκαν.

Συναίσθημα καθαγιασμένο στο ένστικτο, που δεν αναζητά ερμηνείες και φτιασιδώματα.

Σελήνη είναι η θλίψη που καιροφυλακτεί σε κάθε ευτυχία.

Και η προβολή των ημερών που θα θριαμβεύσουν, όταν για πάντα θα λείψουμε.

Στράτος Παπάνης