Τόσο λιγότερο φοβάσαι το θάνατο, όσο περισσότερους δικούς σου έχει αφανίσει. 

Έτσι που, όσο επιβάλλεται, τόσο μικραίνει η εξουσία του στην ανθρώπινη ψυχή και στους καθορισμούς της. 

Γιατί δεν απειλεί, κραδαίνοντας το χαμό της ίδιας, της δικής μας της ύπαρξης, αλλά τρομοκρατώντας με την απώλεια των δεσμών και των εξαρτήσεων μας. 

Συμμαχεί με την αγάπη και γίνεται ρίγος στη βεβαιότητα του ξεριζωμού όσων αγαπήσαμε.

Ενσταλάζει τη θνητότητα στις στιγμές και τις παραδίδει στο πρόσκαιρο 

Τρυπώνει στις αδυναμίες μας και τις μεταλλάσσει σε προφητείες του έσχατου. 

Γιατί σε τελική ανάλυση η αγάπη είναι πένθος. 

Στράτος Παπάνης

Πηγή Φωτογραφίας: Μυρένα Παπάνη