Μια μάσκα, που να κόβει την ανάσα μου.
Ασπίδα να με κρύβει από άλλους κι από μένα.
Από ιούς, από προθέσεις, από βλέμματα
Στα σωθικά μου διοξείδιο να εγχέει,
και απόγνωση ειρκτής απρόσωπης.
Μια μάσκα προστασία από τα αόρατα,
αόρατο στον κόσμο κάνοντας με.
Προκάλυμμα, προσωπείο και μια πρόφαση
Τους άλλους να απεχθάνομαι, να φοβάμαι.
Μια μάσκα να ξεχνώ πως ήμουν άνθρωπος
Μια μάσκα να ξεχνούν πως υποφέρω.

Ευστράτιος Παπάνης

filadendron/Getty Images