Και τώρα που ξεθεμελιώθηκαν όλα όσα αγαπήσαμε και τα επιχειρήματα ανασκεύασαν ακόμη και την ψευδαίσθηση πως αγαπηθήκαμε, τώρα που η βαρύτητα της λατρείας για εκείνη σκορπίστηκε, κι απομείναμε ανάλαφροι, ανέμελοι και κενοί, όπως πριν εμποτιστούμε από την αγάπη της, τώρα τι απέμεινε πια για να ανησυχούμε; Μαζί της εξαϋλωθηκαν οι φόβοι, οι μέριμνες και οι αμφιβολίες, μαζί της τραβήχτηκαν στις σκιές οι προσδοκίες, οι φροντίδες και η καθημερινή συνδιαλλαγή μας. Μαζί της αποτραβήχτηκε κάθε θλίψη της αγάπης. Και η λογική διέσωσε τις ισορροπίες μας. Και τώρα πώς θα λεγόμαστε άνθρωποι, αφού απαλλαγήκαμε από το αβάσταχτο φορτίο της αγάπης;

Ευστράτιος Παπάνης