Δυο στιγμές. Ταπεινές, και δεν ένιωσα την πνοή του Θεού, που τις ζύμωσε. Τόσο συνηθισμένες – δε μάντεψα το κεντρί, που ανεξάληπτα θα με στιγμάτιζε. Τόσο απαλές. Δεν προαισθάνθηκα το πένθος του θανάτου τους. Ούτε πως, φαντάσματα, θα εγείρονταν να με καταδιώξουν. Σα νά μουν ένοχος που τις έζησα, σα νά μουν οφειλέτης για μια ανάσα αγάπης. Τόσο κοινές, και δε βάρυναν στο νου να τις κρατήσει ως τρόπαια, πριν να γινούν απώλεια.Επώδυνες, σαν τη βόλτα μας το φθινόπωρο στα μαγαζιά με τις βιτρίνες, που δεν αντανακλούσαν το τέλος μας. Ανίατες, σαν τη λατρεία μου για σένα που παρασέρνει η πρώτη βροχή.Τώρα φοβάμαι να κοιμηθώ. Όχι μη γίνεις εφιάλτης. Αλλά για εκείνες τις δυο στιγμές μας, που σαν ξυπνώ πέφτουν από το ταβάνι και καταριούνται την κάθε νέα μέρα μου. Στράτος Παπάνης..
Ακολούθησε το ιστολόγιο μέσω email
ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ
Ιστορικό
Ετικέτες
Education
Featured
Newsletter
Online Εκπαίδευση
self-esteem
Άρθρα
Έρωτας
Αγάπη
Δια βίου Μάθηση
Εκπαίδευση
Εκπαίδευση Ενηλίκων
Εξ αποστάσεως Εκπαίδευση
Επιμόρφωση
Επιστημονικά Άρθρα
Ευστράτιος Παπάνης
Ημερίδα
ΚΕΔΙΒΙΜ
Λογοτεχνία
Οικογένεια
Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Παπάνης
Προγράμματα Ψυχικής Υγείας
Συμβουλευτική
Συνεπιμέλεια
Τρίμηνο
Ψυχολογία
αυτοεκτίμηση
θάνατος
νοσταλγία
προγράμματα Ψυχικής Υγείας
- 100 ευρώ συνολικά δίδακτρα, 9 μήνες εκπαίδευσης, δώρο δεύτερο σεμινάριο Μυηθείτε στον κόσμο της ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΖΩΗ… twitter.com/i/web/status/1… 1 day ago
- Για άρθρα ψυχολογίας, βιβλία επαγγελματικά προγράμματα, δωρεάν εκδηλώσεις και έρευνες γραφτείτε με το εμαιλ σας ή α… twitter.com/i/web/status/1… 4 days ago
- Παρόν Εξαπατά προσποιούμενο πως είναι η μόνη πραγματικότητα. Παρασύρει, καθώς μοιάζει αμετάβλητο, σταθερό, απαιτητι… twitter.com/i/web/status/1… 5 days ago