Πώς έτσι είναι καμωμένα, ώστε η εμπειρία, η σοφία και η σύνεση να υποκλίνονται υποτακτικά μπροστά σε ένα αύθαδες γέλιο της νεότητας.

Ποια πόλη νομίζαμε πως οχυρώναμε με τα τείχη τα αραχνοΰφαντα της λογικής.. Πώς τόσο παράφορα είμαστε διατεθειμένοι να επαναλάβουμε τα λάθη, που κάποτε μέσα από τον πόνο, μας έμαθαν τι θα πει ζωή; Ειδικά τώρα, που οι καιροί μας έδειξαν πόσο όλα ανωφέλετα ήταν..

Στράτος Παπάνης