Βιβλίο του Μόνιμου Επίκουρου Καθηγητή Ευστρατίου Παπάνη
| Είναι δύσκολο να φανερωθεί, αν δεν εμπιστευθείς την οικουμενικότητα του νου, ο αόρατος σύνδεσμος, που συνέχει τα κείμενα και τα καλλιτεχνικά έργα στο Παραμύθι μιας Ανάμνησης. Λογοτεχνία, Ποίηση, Ζωγραφική, Ψυχολογία, Συμβουλευτική, Μύθοι και ταξιδιωτικές περιπέτειες μπλέκονται μαζί, αναζητούν και διηγούνται τα πάθη της ύπαρξης, τον πόνο της γένεσης, τα κίνητρα της δράσης, το άλγος της αλλαγής, τον έρωτα, τη νοηματοδότηση του βίου, το κάλλος, την τέχνη και το θάνατο, άλλοτε με την ψυχρότητα της επιστημονικής γραφής κι άλλοτε με την ευρύτητα του λόγου, που ζωντανός καθώς είναι, χρωματίζει ερμηνείες και ανασυνθέτει τα αρχικά στοιχεία του. Πρωτότυπα έργα ζωγράφων πλαισιώνουν τα κείμενα και εκτοξεύουν το βιβλίο, που γίνεται συλλεκτικό, παράξενο, απαιτητικό, καλαίσθητο διαφορετικό, αλλά αποζημιώνει σε κάθε σελίδα του τον προβληματισμένο αναγνώστη. |
| Εκδόσεις Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ – Σόλωνος 116, Αθήνα 106 81Τ: 210 3833434, 210 3837303F: 2103832294E: contact@isideris.gr ISBN e-book (pdf): 978-960-08-0925-1 ISBN e-book (epub): 978-960-08-0926-8 Πρώτη έκδοση: Φεβρουάριος 2022 314 σελίδες Copyright © Ευστράτιος Π. Παπάνης |
Λογοτεχνία, Ποίηση, Ζωγραφική, Ψυχολογία, Συμβουλευτική, Μύθοι και ταξιδιωτικές περιπέτειες
Αποκτήστε το βιβλίο στην έντυπη έκδοση
Το βιβλίο «Το Παραμύθι μιας Ανάμνησης» παρέχεται δωρεάν στην ψηφιακή του μορφή (.pdf) Στα τέλη Μαρτίου 2022 θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Σιδέρη σε έντυπη, επαυξημένη κατά 30% και με περισσότερα πρωτότυπα έργα καλλιτεχνών η νέα έκδοση του βιβλίου με τίτλο «Ψυχολογία της Φαντασίας και του Μύθου», που θα είναι συλλεκτική. Όσοι από σας ενδιαφέρεστε να αποκτήστε την έντυπη εκδοχή του, συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα
Τα ωραιότερα βιβλία γράφονται όχι για να εντυπωσιάζουν τους ζωντανούς, αλλά για να τα ακούνε οι πεθαμένοι.
Τα πιο υπέροχα βιβλία ανασταίνουν τις μνήμες, που πέρασαν, με πνοές ανεξίτηλων πόνων.
Κι οι συγγραφείς δεύρο έξω προστάζουνε στη φρίκη, που οι αιώνες θωπεύουν.
Στράτος Παπάνης
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟΥ
Απόσπασμα από το κείμενο:
“Το παραμύθι μίας ανάμνησης”
“Κάποτε υπήρχε μια ανάμνηση, η οποία κατοικούσε στις καρδιές και στο νου των ανθρώπων, που την έζησαν.
Παλλόταν σαν σκίρτημα, αφού είχε ντυθεί τη λάμψη των γεγονότων και των συναισθημάτων, που προκάλεσε.
Και ήταν πολύτιμη σαν επιφώνημα, που ξεπεταγόταν από τα σπλάχνα όλων όσων την είχαν γευτεί.
Όλοι, επομένως, συμφωνούσαν πως επρόκειτο για μια υπέροχη ανάμνηση. Μα ενώ οι υπόλοιπες μνήμες ξεθώριαζαν με τον καιρό, εκείνη άρχιζε να μοιάζει τόσο με αγάπη, που κάθε φορά που μιλούσαν γι αυτήν, νόμιζαν πως θα περικλείσουν τον κόσμο.
Όμως ο χρόνος, γητευτής, την θάμπωσε με την ψευδαίσθηση της αιωνιότητας
-Εσύ δε θα σβήσεις ποτέ. Θα γίνεις μελωδία, παραμύθι και αντιφέγγισμα. Θα καθορίζεις εκείνους, που σε μοιράστηκαν.…”
Απόσπασμα από το κείμενο:
ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
“Να περιβάλλεστε από άτομα που σας εξελίσσουν”
“Η εμπειρία, όμως είναι το μεγαλύτερο τρόπαιο, και σε ωθεί πεισματικά να κοσμείς τη ζωή σου αποκλειστικά με πρόσωπα υπήνεμα και υποστηρικτικά. Άτομα που σε προκαλούν να αισθάνεσαι όμορφα, όταν επικοινωνείς μαζί τους και σε εξελίσσουν πνευματικά όχι με τη σύγκρουση και την αντιπαράθεση, αλλά με το παράδειγμα και την καλή διάθεση.
Προκρίνεις πια αυτούς, που μέσα τους μπορείς να προβάλλεις τον εαυτό σου και να ταυτοποιήσεις τις νοηματοδοτήσεις σου.
Μοίρασες απλόχερα τη δύναμη σου σε αυτούς που το άξιζαν, σε εκείνους που υπαγόρευε η ανάγκη, αλλά και σε όσους το καπηλεύτηκαν.
Έμαθες να μην ανέχεσαι την έπαρση, την αχαριστία, την υποκρισία, την εριστικότητα, την κατάθλιψη, τη μεγαλομανία, τις ληρωδίες, την κομπορρημοσύνη και τη φαυλότητα
Δεν αισθάνεσαι πια ενοχές όταν αρνείσαι, όταν καθορίζεις τα όρια και το ζωτικό σου χώρο, όταν αποτραβιέσαι από την καθημερινότητα, για να σκεφτείς, όταν ξοδεύεις, για να νιώσεις την ηδονή του περιττού, όταν σταματάς να επενδύεις σε μια δουλειά που σε απομυζά, όταν ταξιδεύεις αφήνοντας πίσω σου ρουτίνες.”
Απόσπασμα από το κείμενο:
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
“Τι είναι για μένα η Παιδεία“
“Ένδυμα που τιθασεύει την αγριότητα των ανθρώπων είναι η Παιδεία, κι ανάλογα με το χαρακτήρα τους, άλλοτε γίνεται περιβολή φωτεινή και προστασία απροσμάχητη, άλλοτε κουρέλι βρώμικο και μολυσμένο, μα τις περισσότερες φορές ένα αδύναμο, διάτρητο πανωφόρι στη μανία των ανέμων. Κάποιοι το φορούν και καμαρώνουν, που είναι η μόνη αδιαμφισβήτητη περιουσία και το βιός τους. Άλλοι το περιφέρουν σαν περίτεχνο τέχνημα, δανεικό, ξένο, ανοίκειο και επαίρονται και το μαγαρίζουν και το μολεύουν. Κι άλλοι, μη καταλαβαίνοντας την αξία του, το εξαργυρώνουν για λίγους οβολούς στης συνήθειας και στης καθημερινότητας την αδηφάγο αφομοίωση.Παιδεία είναι το γονίδιο, που δε μεταδίδεται με την κληρονομικότητα, παρά διαπερνά τις γενιές σαν παρακαταθήκη και διαθήκη αέναα διαπραγματεύσιμη. Και τέτοια δύναμη έχει, τόσο κυρίαρχο με τους αιώνες γίνεται, που λάμπει, καθώς προϊδεάζει το μέλλον με τα ζηλευτά χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες, τις προορισμένες να νικήσουν το χρόνο. Παιδεία είναι η ιδιοτροπία, που οδηγεί τους χρησμούς σε καταισχύνη και αθέτηση, είναι η αντίσταση στο πεπρωμένο, ο πονηρός ιερέας, που τρυπώνει στα μαντεία, γητεύοντας τις Πυθίες και παραχαράσσει τις βεβαιότητες του Απόλλωνα.“
Αποκτήστε το δωρεάν
Μπορείτε να το αποκτήσετε δωρεάν στην ψηφιακή του μορφή
Σε έντυπη μορφή, συλλεκτικό, με πρωτότυπα έργα ζωγράφων από τις εκδόσεις Σιδέρη
ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Απόσπασμα από το κείμενο:
“Τζουμέρκα“
“Ακόμα κι αν δεν έχεις περάσει από εκεί, τα Τζουμέρκα φωλιάζουν στις πιο ψηλές οροσειρές της καρδιάς σου. Κάθε αδάμαστο περιμαζεύουν αυτά τα βουνά και το εξακοντίζουν να μαλακώσει στον ουρανό. Και γυρνούν τα πάθη σου εξαγνισμένα, σα χιόνι σιγανό και σαν ομίχλη απαλή στη Δρακότρυπα και κυλούν στις πλαγιές με βουητό να πλημμυρίσουν τον Αχελώο, να παρασύρουν γεφύρια, να αναμοχλεύσουν τις πίκρες, τις αναμνήσεις, τους δισταγμούς και πέτρες θεόρατες. Μέχρι να επιστρέψουν μέσα σου ατόφια και γαλήνια, σαν τους κατοίκους της περιοχής και σαν μετάνοια. Και η Κόκκινη Εκκλησιά, δεητική, σε μεταλαμβάνει το αίμα της Ηπείρου, το σώμα του Δεσποτάτου, το κύκνειο άσμα της Αυτοκρατορίας και το λυγμό για όσα έχασες. Κι έτσι, όποια εποχή κι αν πας, δε ξέρεις το μονοπάτι το μπροστινό πού θα σε οδηγήσει: Σε χαράδρα βαθιά ή σε γιορτή το Δεκαπενταύγουστο. Σε σπηλιά που ανομολόγητες οι Ερινύες σου καραδοκούν ή σε περιφορά επιτάφιου με τσίπουρο και εγκώμια στου χωριού την πλατεία.“
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Απόσπασμα από το κείμενο:
“Η Μυστική Λειτουργία“
“Στην εκκλησία του χωριού μου κάποιες χειμωνιάτικες βραδιές, την ώρα που ο εσπερινός τελειώνει και οι πόρτες της κλειδώνουν απέξω το κρύο και την ακινησία, ξεκινά η μυστική λειτουργία.Κίτρινα φώτα στους δρόμους διυλίζουν τη βροχή, τους φόβους, την ερημιά. Από νωρίς έχουν κλειστεί στα σπίτια τους οι κάτοικοι μαζί με τις έγνοιες τους και ο αέρας διαπερνά τα σοκάκια,τις αυταπάτες, τις γρίλιες και τις κερκόπορτές τους. Μα ο νους, που ερωτεύτηκε τα άυλα, ακούει στο σφύριγμά του ανέμου τα αόρατα σήμαντρα να καλούν για το μεγάλο απόδειπνο. Ιερείς από αλλοτινές εποχές ντύνονται τα άμφια των αιώνων και παίρνουν τις θέσεις τους στο ιερό, στα εξαπτέρυγα, που λαμποκοπούν ζωντανεμένα, στο θυσιαστήριο, στην πρόθεση“
Απόσπασμα από το κείμενο:
“Το Λουλούδι της Ευτυχίας“
“Είναι η ευτυχία ένα λουλούδι, που ανθεί μόνο κοντά στα λουλούδια της ευτυχίας των άλλων.
Δυσεύρετο νομίζουν οι δύσπιστοι πως είναι, όμως αυτό αλλάζει μορφές και χρώματα, παραλλάσσεται και μεταμορφώνεται, για να μην καταλαβαίνουμε πως θάλλει μέσα στις ζωές και την ευτυχία των διπλανών.
Χωρίς αυτές δε ζει, δε μεγαλώνει, δεν μεταλαβαίνει την άνοιξη.
Κρυμμένο πάντα δίπλα μας, αόρατο με τη μεταμφίεση της απλότητας, χάνεται ώστε όλοι παράφορα να το ψάχνουν“
Το παραμύθι μιας ανάμνησης
«Οι έννοιες και οι λέξεις έχουν πηγές προαιώνιες- κάποιοι λένε πως υπάρχουν ανεξάρτητα από τον άνθρωπο, γιατί αναβλύζουν από τους κόσμους των ιδεών, που δε χρειάστηκαν καμιά μεγάλη έκρηξη ή αιτία, για να περικλείσουν τα πάντα. Έτσι, όταν αρχίζουν να ρέουν στις φλέβες μας, φέρουν μαζί τους τα ιζήματα του αρχέγονου πνεύματος, τα συναισθήματα, τις εμπειρίες και τις μύχιες σκέψεις όλων των γενεών και την ανυπομονησία των μελλούμενων»
Απόσπασμα από το κείμενο:
Απόσπασμα από το κείμενο:
“Οι εξεγερμένοι λογισμοί της ευφυϊας“
“Μια από τις μεγαλύτερες ενδείξεις υψηλής ευφυΐας είναι η άρθρωση δομημένου και ανατρεπτικού λόγου ενάντια σε κάθε σύστημα, επιστημονικού και μη, που έχει παγιωθεί, σε κάθε μορφή συστηματικής επιρροής ή εξουσίας, σε κάθε τι που μέσα στη χρονικότητα του φαντάζει λειτουργικό και κατά συνέπεια βολικό και ζητούμενο από τις μάζες.
Επειδή δεν υπάρχει τίποτα πιο συντηρητικό, θνησιγενές και υπονομευτικό της εξέλιξης από εκείνους που εξαρτούν την αυτοεκτίμηση τους από το άρχειν.
Γι αυτό οι ευφυείς άνθρωποι είναι λογισμοί εξεγερμένοι και παράφοροι. Ακόμα και μέσα στη φαινομενική απομόνωση από τα τεκταινόμενα, με φαντασία, αποκλίνουσα σκέψη και ανεξερεύνητα κίνητρα αναδομούν το παλιό, για να οραματιστούν και να διαμορφώσουν το μελλοντικό και το αδοκίμαστο.“
Για την εικονογράφηση του βιβλίου έχουν προσφέρει έργα τους οι εικαστικοί:
Γαία Σάντρα – Γρίβα Έλλη- Καταγάς Κωνσταντίνος Ιω. – Μανιατόπουλος Κώστας- Μάνος Φίλιππος -Μαυρογένη Λίτα – Μονογυιός Ιωάννης- Μπερδέκλης Κώστας – Παπαχαράλαμπους Μαρία – Τονικίδη Έλενα- Τρούκης Ιωάννης – Χαμιδιελή Φωτεινή
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.